Jarenlang procederen tegen het UWV (tot aan de Centrale Raad van Beroep aan toe) over de beperkingen die door het UWV in het kader van een WAO-uitkering en Ziektewetuitkering zijn onderschat, maar vervolgens erachter komen dat het geen verschil maakt. Dat gebeurde in de zaak van de Centrale Raad van Beroep van 2 november 2022 (ECLI:NL:CRVB:2022:2344).
Wat speelde er?
Een verzekerde heeft op 16 mei 2019 het UWV verzocht terug te komen op verschillende besluiten. Onder andere de beëindiging van zijn WAO-uitkering in 2005 en beëindiging van zijn Zieketwetuitkeringen in 2006 en 2007. Het UWV heeft deze verzoeken afgewezen. Ook in beroep bij de rechtbank vangt de verzekerde bot: er is geen reden om terug te komen op de beëindigingsbeslissingen.
In het hoger beroep bij de Raad vindt de verzekerde wel steun: het UWV heeft de besluiten onvoldoende gemotiveerd. Het moet ervoor gehouden worden - aldus de Raad - dat het UWV inderdaad op onjuiste gronden minder vergaande beperkingen heeft aangenomen. De Raad oordeelt dat de beperkingen, zoals die door de deskundige zijn vastgesteld, overgenomen moeten worden en opnieuw een arbeidsdeskundig onderzoek moet plaatsvinden.
Maar....
Het is vaste rechtspraak dat financiële aanspraken jegens de overheid op grond van de rechtszekerheid na een termijn van vijf jaar niet meer in rechte afdwingbaar zijn. Het beginsel van rechtszekerheid brengt niet mee dat de verschuldigdheid vervalt maar alleen dat voldoening van de schuld van de overheid niet meer kan worden afgedwongen (zie onder meer de uitspraak van de Raad van 22 maart 2018, ECLI:NL:CRVB:2018:912). Uit deze rechtspraak volgt dat het verval van afdwingbaarheid in beginsel geldt voor alle financiële aanspraken jegens de overheid, behoudens in het geval bij wet anders is voorzien of door de wetgever anders is beoogd. De Ziektewet bevat geen bepalingen op grond waarvan de genoemde rechtsregel buiten toepassing moet blijven. Aanwijzingen ontbreken dat de wetgever heeft beoogd dat vorderingen tot betaling van ZW-uitkering na vijf jaar nog afdwingbaar zijn.
Kortom: alle inspanningen van de verzekerde ten spijt, geen verplichting voor het UWV om de Ziektewetuitkering alsnog te betalen.
